Για τους κατοίκους του Έντο, του Τόκιο ως και το 1868, η Γιοσιουάρα, η περιοχή που βρίσκεται βόρεια της Ασακούσα και σήμερα αντιστοιχεί με το τέταρτο διαμέρισμα της γειτονιάς που λέγεται Σενζόκου ήταν ένα από τα σημαντικότερα κέντρα της πόλης. Όχι μόνο επειδή ήταν η δημοφιλέστερη περιοχή, όπως θα λέγαμε με μια δόση πολιτικής ορθότητας, “ψυχαγωγίας ενηλίκων” αλλά επειδή εντός των (κυριολεκτικών) τειχών της, αναπτύχθηκε σε μεγάλο βαθμό η κουλτούρα του Έντο, με τον ίδιο τρόπο που η κουλτούρα της αρχαίας Ελλάδας αναπτύχθηκε στα συμπόσια της Κλασικής Αθήνας και της Ευρώπης, στα παριζιάνικα σαλόνια του μεσοπολέμου.
Σήμερα η Γιοσιουάρα δεν υπάρχει επίσημα όμως η εξιδανικευμένη μνήμη της, αυτή που προσπερνάει το θέμα του καταναγκασμού στην πορνεία, την καταπίεση ή τις αυτοκτονίες των πρωταγωνιστριών της, παραμένει· επειδή οι πόλεις έχουν μνήμη, ένα μεγάλο μέρος της οικονομίας της γειτονιάς εξακολουθεί να προέρχεται από τη βιομηχανία του σεξ, όμως όπως συχνά συμβαίνει στην Ιαπωνία, αυτό γίνεται στην γκρίζα περιοχή μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας. Το σίγουρο πάντως είναι ότι οι κάτοικοι της περιοχής, αισθάνονται θεματοφύλακες της κουλτούρας του Έντο και αυτό προσπαθούν να το εκφράσουν προς εαυτόν και αλλήλους, με διάφορα πανηγύρια.
Ένα από αυτά, είναι το Γιοσιουάρα Νιουάκα (吉原俄) που έχει τις ρίζες του σε ένα πανηγύρι του δρόμου της πραγματικής Γιοσιουάρα από την Περίοδο Κιόχο (1716-1736) και μετά, από τα μέσα Αυγούστου ως τα μέσα Σεπτεμβρίου. Και κομμάτι του, μια επίδειξη πυροτεχνημάτων εδάφους καθώς για τους Ιάπωνες, και ειδικά για τους κατοίκους του Τόκιο, “καλοκαίρι” σημαίνει σχεδόν υποχρεωτικά “πυροτεχνήματα”. Ένα ακόμα από εκείνα τα πράγματα που κρύβονται από τους ξένους πίσω από έναν χείμαρρο ιδεογραμμάτων τυπωμένων σε μικρά φέιγ-βολάν που αναρτώνται μόνο στους πίνακες ανακοινώσεων της κάθε περιοχής, το Γιοσιουάρα Νιουάκα είναι μια καλή ευκαιρία να δει κανείς πώς οι γειτονιές του Τόκιο κρατάνε ζωντανές τις αναμνήσεις τους, μεταμορφώνοντάς τις.
Φωτογραφίες © Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης
Δημοσιογράφος και μεταφραστής. Έχει συνεργαστεί με πλειάδα εφημερίδων, περιοδικών (τόσο του γενικού όσο και του ειδικού τύπου) και εκδοτικών οίκων και με ειδίκευση στο Ίντερνετ, τις πολεμικές τέχνες και την Ιαπωνία όπου και ζει τα τελευταία χρόνια. Το 2020 κυκλοφόρησε το βιβλίο του “Γράμματα από έναν αιωρούμενο κόσμο”.
