Δύο όψεις του εικοστού αιώνα

Η περιοχή γύρω από το σταθμό του μετρό Αζάμπου Tζούμπαν (麻布十番) συνδυάζει δύο χαρακτηριστικές όψεις του Τόκιο από το παρελθόν: φουτουρισμό και σιταμάτσι.

Το 1971 γυρίστηκε από τον Αντρέι Ταρκόφσκι η κλασική ταινία επιστημονικής φαντασίας «Σολάρις». Σε μία ατμοσφαιρική σκηνή ο πρωταγωνιστής διασχίζει με αυτοκίνητο τους δρόμους μίας πόλης πριν φύγει για το ταξίδι του στο διάστημα, δίνοντας τη διακριτική αίσθηση φουτουριστικής ζωής. Το όνομα της σκηνής είναι «Πόλη του μέλλοντος» και γυρίστηκε στο Τόκιο χωρίς ειδικά εφέ.

Ένα από τα σημεία των γυρισμάτων ήταν ο οδικός κόμβος στο Αζάμπου Tζούμπαν.

Βέβαια δεν είναι μόνο η γέφυρα που εντυπωσιάζει σήμερα αλλά και τα κτίρια των δεκαετιών γύρω από το ’70.
Ταυτόχρονα, αρκεί να στρίψει κάποιος δυο στενά πιο πέρα για να συναντήσει έναν από τους κάποτε πανταχού παρόντες παραπόταμους…

…και να περάσει το αόρατο σύνορο προς μια μικροσκοπική συνοικία σιταμάτσι.

Το σιταμάτσι ήταν η αισθητική των κεντρικών συνοικιών στις αρχές του εικοστού αιώνα, το πέρασμα θα έλεγε κανείς από το Έντο στο Τόκιο.

Το πέλαγος της «πόλης του μέλλοντος» έχει ακόμα νησίδες μικρών δρόμων με ξύλινα κτίρια, γλάστρες στην άσφαλτο και κατοίκους που δείχνουν ότι κατά κάποιο τρόπο ανήκουν πάντα εκεί.

Για όποιον προσπαθεί να καταλάβει την εικόνα που σχηματίζει το παζλ του Τόκιο, μία στάση στο Αζάμπου Tζούμπαν θα προσθέσει μερικά κομμάτια ακόμα.

ΕΛΕΝΗ ΠΕΤΡΑΚΟΥ

Ερευνήτρια φυσικής και ενίοτε ταξιδιώτισσα. Μοιράζεται αποσπάσματα ταξιδιών στην Άπω Ανατολή στο μπλογκ της.